Априлијадата во ГУЦ

Последниве две недели толку многу работи се случија во мојата околина (поточно во училиште),  толку убави и толку страшни, што она од последниот пост, со „кражбата“ веќе ништо не ми значи...

А поради актуелните случувања, воопшто не ми беше дојдено до пишување постови, но сфатив дека ако тука не ги напишам, после некако ми се губат настаните, ги заборавам...

На 1 април во нашето училиште, во ГУЦ, ја имавме најубавата Априлијада. Се присетувам за лани кога го пишав она - Априлијада - ескивијада и дури не ми се верува колку се смениле работите само за една година. Лани, речиси сите гледаа само побрзо да си побегнат од училиштето, а оваа година речиси сите останаа - најмногу со директно учество, а другите за да ги видат учесниците. Повторно имаше такви што се срамеа да се појават во јавност со маска, но на повеќемина им беше криво што не учествуваат и си ветија дека следната година сигурно ќе го направат тоа.

Значи, оваа година малку повеќе се потрудивме околу организацијата и осмислувањето на Априлијадата. Идејата беше секој клас да се претстави со заедничка маска - групна, и да имаат свој настап кој ќе трае неколку минути. Така тие, не само што требаа да се маскираат, туку требаа и да осмислат „перформанс“. Е ова - некои го сфатија, некои - не. Па имаше класови кои одлично се подготвиле, имаше такви кои во последен момент нешто склепале, а и такви кои си настапија со поединечни маски.

Од училиштето подготвивме награди за најдобрите, но најинтересно на учениците им беше тоа што имавме „сериозно“ жири составено од четворица професори и еден гостин - актерот Сашко Коцев. Тој, кога дојде, првото што го праша е дали навистина неговиот глас значи нешто во одлуката кој ќе победи. Му дадовме одврзани раце - сериозно и фер да се избере најдобриот, а неговиот глас - како неутралец најмногу ќе значи. Па и така беше - комисијата за секој настап сериозно си запишуваше во своите листови забелешки, а откако заврши приредбата, се повлекоа и им требаше повеќе од половина час за да ја донесат крајната одлука.

сериозната првоаприлска комисија

Учениците беа влезени во „филм“ и многу успешно ги изведуваа своите настапи. Иако, на крајот секогаш има некој да се лути и да се чувствува онеправдан - сепак мислам дека комисијата ги одбра оние кои беа најдобри. Се разбира, направија некои компромиси - во стилот на „рамноправна застапеност на националностите и обесправените - оние што не сфатиле што треба да направат“ - па, крајниот резултат е овој:

Третата награда ја доби маската „Шота“ за девојчето кое „имало храброст“ да настапи само (а не во групна маска):

Втората награда ја добија фаворитите на публиката „Ромска свадба“, учениците од четврта година - геодети (З4):

Првото место - иако не беа ничии фаворити (освен свои) ја освои маската „Оскаровци“. Маските не им беа совршени, но настапот им беше најдобро осмислен... за Оскарот тие имаа се - и тепих...

и глумци кои мислат дека се на небото...

и телохранители... и папараци...

 и водител...

и „златен кактус“ за награда...

 Целиот клас, сите со своја улога, сите на место - БРАВО!!!

Е, после првата награда, имаше и специјална награда - за најдобра маска (не за настап, не за целиот клас)... демек за најдобро преправени - бидејќи тоа било поентата на први април - да не сме она што сме... Супер си беа девојчињата, нема збор, Круела со далматинците, ама малку пренасилена мене ми личеше наградата...

И, така...

оние што се чувствуваа обесправени - имаа зошто... навистина беа добри, многу се подготвувале, имаа квалитет, амаааааа.... предолг и пренеосмислен им беше настапот - на куп им беа ставени 100 различни работи, и предолго брееее, излеов и цигара да пушам...

ученички...

 па крвави сцени од хорор филм...

 малку балерина...

 па рокерки...

па машки женски...

жонглер со оган...

и сите посебно си беа супер, ама заеднички не претставуваа ништо.

Убава беше и маската „Циркус“, кои исто така заслужуваа награда:

 А, одлични беа и сите останати:

И, на крајот, едно големо БЛАГОДАРАМ на Сашко Коцев кој ни го разубави и му даде тежина на настанот...

И додека ние садевме дрва по Водно, правевме Априлијади (и по малку учевме), претставници од нашето училиште и неколку други училишта беа во Италија... (за ова во следниот пост).