Патронат??? - што беше тоа?

Седнале четири жени (над четириесет години) и си правеле муабет како во нивно време се прославувале патронати???

Море, двомесечни подготовки, море хор, оркестар, рецитал, драма и на крајот „игранка“.

Кај се тие времиња сега? (Е, кај се, де кај се?)

Нашиве ученици знаат само дека за патронат не се учи.

Не знаат точно кој е Здравко Цветковски, зошто училиштето ни се вика така, зошто се празнува...?

Јас сум во ГУЦ 17 години. До сега не сме празнувале патронат. (Имало јубилејни празнувања, ама за патронат, само скратени часови и „коктел“).

Денес, направивме мала приредба (зашто ако е голема - на сите многу ќе им дојде).

Кај беше мала, па уште беше и мултинационална (па пак на сите многу им дојде).

Додека се подготвувавме го начекав единствениот момент да се „натопорам“ за сликање со моите македонисти...

Приредбата се случуваше, како и минатиот пат, во реновираниот хол на влезот...

Фала богу, овој пат имаше повеќе публика (сите места беа полни, а учениците стоеја по страните).

Рецитаторите, од левата страна си го чекаа својот ред.

Музичарите, исто така...
Директорката ја отвори приредбата...

А потоа следуваше биографијата на Здравко Цветковски...

Историјатот на нашето училиште...

Во првиот ред и внукот на Здравко Цветковски - Здравко Цветковски, кој ни направи чест со своето присуство.

Следуваше албанското хорче кое се претстави со песната „Среќен патронат“

Дијалог за патронот....
Збогум (Lamtumir)...
За развеселување на атмосферата (малку срамежливо) Каролина - Македонска...

Потоа, дел од претставата „Буре барут“...

За на крајот, да се расположиме со гафовите од професорите...

И, на крајот, весело,
весело со Калиопи...

Една официјална фотка на учесниците...

Па, една неофицијална, од публиката...

Лапачка, пијачка...

Доделување на наградите (кој во фудбал, кој во кошарка)...

И, на крајот, во канцеларијата на директорката...

И во знакот на патронатот... се гледаме следната година ... (mirupafashim... - за јубилејот...)