Сите млади луѓе, во последно време, се презаситени од приказните за Александар Македонски. Но, ние постарите не можеме да му се изнарадуваме.
Зошто?
Јас, на пример, се утепав од читање разни приказни (новите преводи од Аријан, Плутарх, Ј. Борза) кои се однесуваат на Аце наш.
Многу е просто, мили мои деца. Јас во моите учебници учев дека Александар е ГРК и НЕ СМЕЕВ ни да помислам дека е поинаку. Тоа си го имав врзано во крпче - Александар Македоски е Грк и толку.
Последниве години, откако Македонија почна да дише послободно, се појавија преводи од античките автори (кои претходно не беа достапни) во кои многу децидно се кажува дека Александар не бил Грк, туку бил Македонец. Дека јазикот кој го говорел „старите Грци“ не го разбирале.
Се појавија „Каменот од Розета“, „Плочата од Авганистан“, а и кај нас по толку копање ќе се појави нешто. (Штета што Грците ги кријат сите информации кои не им одат во прилог).
Имав јас еден класен раководител (бог да го прости, почина лани) кој често ги започнуваше дискусиите дека ништо од официјалната историја не е точно, и дека е големо прашање кои се Словените и од каде дошле. Изнаоѓаше тој разни книги од кои ги собираше податоците за сомнителното потекло на Словените. За, жал, со него се сретнав само два-трипати и муабетот ни остана недоречен. Негова желба беше јас да се занимавам со математика (бидејќи бев математички смер), но откако се запишав на македонски јазик и литература, тој ми остави еден аманет. Кога веќе не се занимаваш за тоа што те бива, рече, продолжи го тоа што јас го започнав. Обиди се да најдеш, и да докажеш, дека ние не сме ние никави дојденци на Балканот, зашто јас тоа го знам. Ние отсекогаш сме биле тука. Има многу камења низ Македонија кои раскажуваат поинаква историја. Види, отвори ги очите, и никому не верувај, туку само на твојот суд.
Јас многу го сакав и почитував мојот класен, Никола Кузмановски (математика, Корчагин) и ова е во негова чест, а и сите мои напори се заради него.
No comments:
Post a Comment