8.12.09

Ослободување...

Бидејќи си се ослободив од обврската да правам школски блог, сега ќе можам послободно да дишам. Нема веќе да внимавам како и со кого се зезам.
Баш се прашувам, зошто го трошам времето и целата енергија за тоа? Си го запоставив семејството, пријателите, сопствениот интелектуален напредок - за што?

7 comments:

  1. bez nervoza profesorke, ke ve bide ! ;)

    ReplyDelete
  2. Многу ти благодарам Гаврил, ужасно се ретки тие што даваат поддршка. Се радувам што си ти еден од ретките.(А, инаку, понекогаш стварно пука филм)

    ReplyDelete
  3. Како,ма,ретки?Не има многу,само треба некои да се ослободат од онa "угоре високо-удолу длабоко" и да сфатат дека небранувана вода е мочуриште.

    ReplyDelete
  4. Vnimavaj da ne se ugusis vo sopstvenite gomna zasto ako im zamirisa na tvoite najbliski ke naebes do gusa.

    ReplyDelete
  5. Токму тоа ми беше поентата. Во ниеден случај, колку и човек да дава од себе, да се троши со желба мочуририштето да го направи бистро езеро - секогаш ќе има вакви кои општите гомна ги мешаат со сопствените. Толку им сече.Тоа ти е...

    ReplyDelete
  6. Зошто, десетина дена, тука пишуваше нешто повеќе, а по некое време од 15реда искочија само 4 реда??? Тоа што го пишуваше беше баш ТОП и ама баш ИЧ не требаше да го тргнете бидејќи беше права вистина. Навистина Ви велам, не се шалам.

    ReplyDelete
  7. Затоа што ова го правам за своја душа... а не некој постојано да ми ја јаде душата...

    ReplyDelete