Следбениците на Сократ - Киренска школа

Киренската школа е сосема спротивна на Циничката и се заснова на хедонистичка основа.
Претставник на оваа школа е Аристип, кој во принцип е софист бидејќи сметал дека своите знаења треба да ги наплати. Според него, задоволството е врвното добро и целта на нашиот живот. Секој човек, уште од најраното детство се стреми кон задоволство. Тоа е чисто индивидуална работа, зашто секој сам за себе си знае што му причинува задоволство, а што не.
Задоволство предизвикуваат смирените и урамнотежени бранувања на душата, а бурните, нагли случувања предизвикуваат болка. Па затоа, мудар е оној човек што знае да ја избегне опасната бура.
Според Аристип, телесното задоволство е основно. Тоа е моментално, го чувствуваме додека трае. Среќата, пак, е душевна состојба која трае подолго и тоа заради пријатните сеќавања на задоволствата.
Теодор, од истата школа, внесува умереност во сировиот хедонизам на Аристип. Според него, моменталното задоволство не може да биде основа за среќен живот, туку, потребно е подолготрајно позитивно душевно настроение кое тој го нарекува ведрина, наспроти што не стои болката, ами страдањето или маката.